فایل بررسی راهبردهای تنظیم هیجان و ویژگی های شخصیتی
دسته بندي :
کالاهای دیجیتال »
رشته روانشناسی و مشاوره (آموزش_و_پژوهش)
این پایان نامه در قالب فرمت word قابل ویرایش ، آماده پرینت و ارائه به عنوان پروژه پایانی میباشد
سال نگارش:
1395
منابع فارسی:
دارد
منابع لاتین:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
26 صفحه
توضیحات و بخش هایی از این پروپوزال:
بهبود شرایط زندگی، مراقبت های بهداشتی و درمانی، افزایش طول عمر و امید به زندگی پدیده سالمندی را در جوامع به دنبال داشته است(حاتمی، 1383). سالمندی فرآیندی است که با دگرگونی های عمیق در سه بعد فیزیولوژیک، روان شناختی و جامعه شناختی انسان همراه است (میراب زاده، 1387).
انتقال به سرای سالمندان به عنوان یکی از سخت ترین تجربیاتی است که سالمندان با آن مواجه هستند. اقامت در سرای سالمندان پیامد های روانی گوناگونی از جمله احساس طرد شدن، تنش روانی، افسردگی، تنزل، از دست دادن خانه و شانس تماس با خانواده و دوستان را به دنبال دارد به طوری که در متون مربوط به سالمندی، انتقال به سرای سالمندان به عنوان مهم ترین جابجایی تاثیر گذار بر سالمندان شناخته شده است (چو ، 2005). برخی از تحقیقات به عنوان مثال بهینا (1393) نشان داده است که بین سالمندان موفق و ناموفق شهر تهران در راهبرهای تنظیم هیجان تفاوت دارند. تنظیم هیجان وجه ذاتی گرایش های پاسخ هیجانی است (آمستادتر ، 2008).
در واقع، تنظیم هیجان به اعمالی اطلاق می شود که به منظور تغییر یا تعدیل یک حالت هیجانی به کار می رود. در متون روان شناختی، این مفهوم اغلب به منظور توصیف فرآیند تعدیل عاطفه منفی به کار رفته است. هرچند تنظیم هیجان می تواند در برگیرنده فرایندهای هشیار باشد، الزاما نیازمند آگاهی و راهبردهای آشکار نیست (گروس و مونوز ، 1995). تنظیم هیجان در مدیریت هیجان ها نقش اساسی ایفا می کند (سارنی ، مومه و کمپوس ، 1998).
مفهوم کلی تنظیم شناختی هیجان دلالت بر شیوه شناختی دستکاری ورود اطلاعات فراخواننده هیجان دارد (تامپسون ، 1991؛ اوکسنر و گروس ، 2004، 2005). به عبارت دیگر، راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، به نحوه تفکر افراد پس از بروز یک تجربه منفی یا واقعه آسیب زا برای آنها اطلاق می گردد. پژوهش های پیشین نه راهبرد متفاوت تنظیم شناختی را به صورت مفهومی شناسایی کرده اند ملامت خویش ، پذیرش ، نشخوارگری ، تمرکز مجدد مثبت ، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی ، ارزیابی مجدد مثبت ، دیدگاه پذیری ، فاجعه انگاری و ملامت دیگران (گارنفسکی و همکاران، 2001 ، 2002).