مقایسه میزان رضایت زناشویی و امیدواری در بین مادران کودکان عادی و استثنایی
دسته بندي :
کالاهای دیجیتال »
رشته روانشناسی و مشاوره (آموزش_و_پژوهش)
چکیده
رضایت زناشویی، حاصل خشنودی و سازگاری زن و شوهر در ابعاد مختلف زندگی مشترک است و استحکام بنیان خانواده و سلامت والدین را تضمین می کند. رضایت زناشویی والدین در حفظ تعادل زندگی و جو عاطفی خانواده نقش حیاتی دارد و عامل مؤثری برای مقابله با فشارهای روانی و داشتن عملکرد مناسب در زندگی است. در زندگی خانوادگی، گاهی کودکان اسباب رنجش، بی حوصلگی، ناسازگاری و نارضایتی والدین و زمانی پیام آور رضایمت مندی و مایه امید والدین به زندگی می باشند. حضور فرزندان به سبب مسایلی که به همراه دارد ممکن است موجب تعمیق روابط زوجین یا کاهش رضایت یا عدم رضایت زناشویی گردد.
روش تحقیق در این پژوهش از نوع روش پیمایشی با استفاده از پرسشنامه بوده و جزء تحقیقات کاربردی محسوب می گردد . نمونه آماری این پژوهش برابر 200 نفر از مادران دارای کودک عادی و استثنایی ساکن در منطقه 5 شهرداری شهر کرمانشاه بوده که در این پژوهش به سؤالات پرسشنامه پاسخ داده اند.
یافته های این پژوهش نشان می دهند که : میزان امیدواری در بین مادران دارای کودک عادی و مادران دارای کودک استثنایی، دارای تفاوت معناداری می باشد. مادران دارای کودک عادی دارای میانگین امیدواری بیشتری نسبت به مادران دارای کودک استثنایی بوده اند و دارای تفاوت میانگینی برابر با 6.69 نمره هستند که این میزان از لحاظ آماری یک تفاوت معنادار گزارش شده است. میزان رضایت از زناشویی در بین مادران دارای کودک عادی و مادران دارای کودک استثنایی، دارای تفاوت معناداری می باشد. مادران دارای کودک عادی دارای میانگین امیداوری بیشتری نسبت به مادران دارای کودک استثنایی بوده اند و دارای تفاوت میانگینی برابر با 27.21 نمره هستند که این میزان ازلحاظ آماری یک تفاوت معنادار گزارش شده است.
کلمات کلیدی: رضایت زناشویی-حفظ تعادل زندگی-فشارهای روانی-تعمیق روابط زوجین.