دانلود تحقيق بررسی انواع من و ما در عربي
دسته بندي :
کالاهای دیجیتال »
رشته ادبیات (آموزش_و_پژوهش)
این فایل در قالب فرمت word قابل ویرایش ، آماده پرینت و استفاده میباشد
مقدمه : 2
بيان مسئله 2
انواع (( مَن )) : 2
علامت های جزم : 3
نقش مَن شرطیه : 4
(( مَن )) شرطیه و تأثیر معنوی : 4
مَن استفهامیّه : 4
نقش مَن موصوله : 5
انواع (( ما )) : 5
مای شرطیه : 5
راه شناخت مای شرطیه : 6
مای نافیه : 6
مای استفهامیّه : 6
مای موصوله : 7
مای کافه : 7
مای تعجبیه : 8
نتیجه گیری : 8
مقدمه :
تعدادی از اسم ها در کتاب های دوره ی متوسطه و در بعضی از دروس آورده شده اند که در ارزشیابی و آزمون ها از جایگاه ویژه ای برخوردار هستند ؛ با توجه به اهمیتی که دارند شرح کافی و وافی بر آنها نوشته نشده است . (( مَن )) و (( ما )) از جمله این اسم ها هستند ، که هر کدام انواع و شرحی و تفصیلی دارند . در انواع (( مَن )) و (( ما )) برخی اسم و عده ای حرف که به عامل و غیر عامل ، جازم و غیر جازم تقسیم می شوند و گاهی هم نقش و محلی از اعراب دارند یا اینکه نقش و محلی از اعراب ندارند . از آنجا که در آزمون ها و ارزشیابی به آنها توجه می شود فراگیر لازم است که هر یک از آنها را بشناسد .در بررسی هر یک سعی کرده ایم که به جایگاه و مواضع ، راه های شناخت هر کدام ، عامل یا غیر عامل بودن آنها بپردازیم .
چکیده :
بسیاری از اسم ها و حروف تقسیماتی دارند ، (( مَن )) و (( ما )) از آن دسته هستند که دارای تقسیمات و انواعی می باشند . ابتدا به تقسیم بندی (( مَن )) و شرحی جداگانه بر هر یک پرداخته ایم ؛ سپس توضیحی و شرحی بر انواع (( ما )) آورده ایم . در ادامه به شرح هر یک و راه های شناخت ، عامل یا غیر عامل ، جازم و غیر جازم و حرف یا اسم بودن آنها خواهیم پرداخت .
کلید واژه : انواع / من / جایگاه / نقش / ما
بيان مسئله
انواع (( مَن )) :
(( مَن )) انواع و اقسامی دارد که عبارتند از : 1- مَن شرطیه 2- استفهامیّه 3- موصوله 4- نکره موصوفه 5- نکره تامه از میان پنج قسم آن فقط به توضیح سه قسم اول ( مَن شرطیه – استفهامیه و موصوله ) می پردازیم .
مَن شرطیه :
این نوع از انواع (( مَن )) یکی از عامل های جزم فعل است . عامل های جزم به دو دسته ی کلی تقسیم می شوند : الف) دسته ای که فقط یک فعل را جزم می دهند ، و آنها را عامل های جزم یک فعل گویند . از قبیل : لَم – لمّا – لام امر و لای نهی . ب) دسته ای دو فعل را جزم می دهند ، که به فعل اول شرط و به فعل دوم جواب شرط گویند . از جمله : ( إِن – مَن – ما – أینما – متی – مهما ... ) . که عده ای با توجه به إن که حرف است آنها را حروف شرط می نامند ، و برخی با توجه به بقیه که اسم هستند آنها را اسماء شرط می گویند .
علامت های جزم :
علامت جزم همان علامت یا تغییر لفظی است که با آمدن یکی از عامل های جزم یک فعل یا جزم دو فعل در پایان فعل ایجاد می شود . عبارتند از : 1 – مجزوم به سکون . در صیغه های ( 1- 4 – 7 – 13 و 14 ) وآن هم در صورتی که آخرین حرف اصلی صحیح و سالم باشد . مثال : لَم یَکتب ، لا تَقُل. 2- مجزوم به حذف حرف عله : در همین 5 صیغه که آخر آنها نون اعراب یا نون فاعل ندارد ، اگر یکی از عامل های جزم به اول آنها بیاید در صورتی که آخرین حرف اصلی عله ی واو ، یاء و یا اینکه الف منقلبه باشد ، حرف عله حذف می شود . مثال : لا تَدعُ = مضارع مجزوم به حذف حرف العله، لا تَنسَ، لَم یَبکِ. 3- مجزوم به حذف نون الاعراب : هفت صیغه از صیغه های فعل مضارع نون آنها نون عوض ضمه یا رفع و یا نون اعراب است . راه شناخت این است که بعد از سومین حرف اصلی فعل مضارع یا قبل از نون اعراب یکی از سه ضمیر مرفوعی ((و ا ی )) می آید . در صورتی که یکی از عامل های جزم یک یا دو فعل به اول یکی از این هفت صیغه بیاید نون الاعراب حذف می شود ؛ و مضارع مجزوم به حذف نون الاعراب و اعراب فرعی است. مثال : إن تقرضوا اللهَ قرضاً حسناً یُضاعفه لکم. فعل شرط مجزوم جواب شرط و مجزوم بالسکون ( اصلی ) بحذف نون الاعراب (فرعی)
4- مضارع مجزوم محلاً : دو صیغه ی 6 و 12 ( لِلغائبات – للمخاطبات ) مضارع مبنی هستند و نون بعد از سومین حرف اصلی فاعل است ، و با وجود هر عاملی حذف نمی شود ، و در هر سه حالت رفع ، نصب و جزم اعراب آن محلی است . حال اگر به اول یکی از این دو صیغه عاملی از عامل های جزم یک فعل یا جزم دو فعل بیاید ، نون تغییر نخواهد کرد ، و محلاً مجزوم است . مثال : یا بناتی ! إن تفهمنَ سرّ نجاخ الفائزات فی المسابقه تَنجَحنَ . فعل شرط مجزوم محلاً جواب شرط و مجزوم محلاً جایگاه مَن شرطیه :
مَن شرطیه که به آن مَن جازمه وعامله و نکره نیز می گویند ، بر سر جمله ای می آید ، و از راه های شناخت آن وجود دو فعل مجزوم بعد از آن است .