فهرست مطالب
پيشينه تبليغات تجاري در ايران
طرح هاي تبليغاتي در روزنامه ها و مجلات
بررسي‌‌هاي تبليغاتي در كشور
وسائل تبليغاتي ديگر
بررسي مشاغل صنعت تبليغات و ويژگيهاي آنها
فرم واطلاعات اساسنامه شرکت
فرم صورتجلسه
طبقه بندی شرکت از لحاظ حسابداری
چرخه حسابداری
تجزیه و تحلیل و ثبت معاملات
دفاتر حسابداری
سند حسابداری
ثبت فعالیتهای مالی در سند حسابداری
ترازآمایشی
اصلاحات
انواع حسابها
گزارشهای مالی میان دوره ای
نحوه ارائه اطلاعات در صورتهای مالی
ویژگیهای صورتهای مالی
اجزای صورتهای مالی
یادداشتهای توضیحی صورتهای مالی
صورتهای عملکرد مالی
صورت جریان وجوه نقد
انعطاف پذیری مالی
آشنایی با سیستم حسابداری همکاران سیستم
پيشينه تبليغات تجاري در ايران
سالهاي 1327 تا 1334
در اين قسمت به مرور مهمترين وقايع تبليغات تجاري بين سالهاي 1327 تا 1334 مي‌پردازيم.
پيشرفت هاي حرفه تبليغات در اين دوره شش ساله بي نهايت ناچيز بود و بيلان اين پيشرفت به شرح زير عنوان شده است:
" تهيه اسلايد و نمايش آن كه خصوصاً در سينماها اوج گرفت. در طرحهاي اسلايد كه در ابتدا فقط متن تبليغاتي را تشكيل مي داد تصاوير ساده نيز وارد شد. نقاش هاي مؤسسات تبليغاتي طرح اسلايد را روي كاغذ سفيد با مركب نقاشي مي‌كردند و عكاسخانه‌اي كه در خيابان سپه نزديك چهارراه حسن آباد قرار داشت اين طرحها را روي شيشه‌هاي مربع به سايز 6×6 سانتيمتر چاپ مي‌كرد و چنانچه مشتري اسلايد رنگي سفارش مي‌داد پس از چاپ طرح روي شيشه، نقاش مؤسسه تبليغاتي شروع به رنگ آميزي مي‌كرد. اين شيشه در محل نمايش اسلايد كه جداگانه در اطاق نمايش سينما نصب شده بود قرار مي‌گرفت و قبل از شروع فيلم سينمايي روي پرده سينما منعكس مي شد. در اين دوره جز اين تكنيك ساده تكنيك ديگري معمول نبود. "
از سال 1332 تا مدتها بعد تنها تغييري كه در نمايش اسلايدهاي سينمايي به چشم مي‌خورد ، ناطق كردن نمايش اسلايدها بود. بدين ترتيب كه گفتاري بين 15 تا 20 ثانيه براي هر اسلايد روي نوار ضبط مي‌گرديد و متصدي نمايش همزمان با پخش گفتار هر اسلايد، نمايش همان اسلايد را نيز شروع مي‌كرد.
طرح هاي تبليغاتي در روزنامه ها و مجلات
در فاصله بين سالهاي 1327 تا 1334 تغييرات قابل توجهي در طرحهاي تبليغاتي و در نشريات صورت گرفت. در اين فاصله شركتهاي وارداتي بزرگي شروع به كار كردند و شركتهاي مختلط ايراني و اروپايي و آمريكايي در تهران يكي پس از ديگري تاسيس شدند. فرودگاه مهرآباد داراي تجهيزات مخصوص يك فرودگاه بين‌المللي شد و شركتهاي بزرگ هواپيمايي فعاليتهاي پرواز از فراز ايران و استفاده از فرودگاه مهرآباد را آغاز نمودند و همزمان براي جلب مسافرين ايراني تبليغات وسيعي را اجرا كردند.
در اين دوره هنوز فعاليتهاي توليدي چندان رونق نيافته بود و واردات ، حرفه اصلي بازرگانان ايراني را تشكيل مي‌داد. شركتهاي توليدكننده خارجي براي تصاحب بازار ايران بودجه‌هاي قابل ملاحظه‌اي را مستقيماً از طريق مؤسسات تبليغاتي بين المللي يا توسط نماينده‌هاي محلي صرف تبليغات مي‌كردند، تبليغات تجاري در اين دوره رنگ خارجي داشت و جز در چند مورد محدود هيچ فكر و طرح ملي و ايراني ديده نمي‌شد. بدين جهت حرفه تبليغات حرفه‌اي آسان و بدون نياز به اطلاعات فني لازم بود. هركس مي‌توانست با در دست داشتن يك يا چند آگهي دهنده، مؤسسه تبليغاتي داير كند و نيز مي‌توانست از دستمزدي كه بطور كارمزد و به آساني به دست مي‌آورد به اين حرفه توسعه دهد.
در اين دوره چند مؤسسه تبليغاتي با سابقه كه قبلاً به وجود آمده بودند توسعه يافتند و در حدود 50 مؤسسه تبليغاتي جديد نيز پا به عرصه وجود گذاردند. همچنين در اين دوران جرايد بزرگ‌تري رسانه تبليغات قرار گرفتند و به از آنجاكه فيلمهاي كوتاه مدت سياه و سفيد يا رنگي ممكن و با صرفه نبود و امكان خرج بودجه‌هاي بيشتر در سينماها وجود نداشت بدين جهت حدود 70 درصد بودجه طرحهاي تبليغاتي در جرايد و بخصوص در روزنامه‌هاي اطلاعات و كيهان خرج مي‌شد.
يكي از قديمي‌ترين آگهي‌هاي ايران كه با شعر و تصوير در جرايد درج مي‌شد مربوط بود به نوعي قرص مسكن به نام “حب دكتر راس” شعر مذكور چنين بود:
آدمي بودي كه خوردي لوبيا لوبيا بود به دهانش زولبيا
بعد از آن درد دل و اشكم گرفت شكمش درد و دلش بلغم گرفت
به اين ترتيب اشعار مختلف بيش از هر كشور ديگري در متون موسيقي و در آگهي‌هاي بازرگاني ايران در آن روزگار جا گرفته بود و هر روز نقش تازه‌اي را به عهده مي‌گرفت